Pałac Siemczyno

We wsi Siemczyno, na Pojezierzu Drawskim, kilka kilometrów od Czaplinka, tuż przy drodze krajowej nr 20, znajduje się duży kompleks pałacowy. Oprócz barokowego Pałacu, mamy tutaj obiekt noclegowo-gastronomiczny, dawną stajnię czy Kuźnię Ceramiczną.

Sam teren jest bardzo rozległy. Są tu dwa stawy, w tym jeden naprawdę ładnie zagospodarowany, idealny na spacery i odpoczynek. Wokół stawu ustawiono ławeczki, a uroku dodaje malowniczy mostek. Nieopodal rozpościera się zabytkowa Aleja Grabowa, wraz z podziemnym tunelem. Jest też duża przestrzeń z nietypowymi atrakcjami dla dzieci na świeżym powietrzu. Obok tradycyjnego placu zabaw, mamy więc futurystycznie wyglądające metalowe konstrukcje, w tym mini-golf, które zainteresują i młodsze i starsze dzieci.

Trochę historii Pałacu w Siemczynie

Budowa Pałacu, z polecenia Henninga Bernata von der Goetz, przypada na początek XVIII wieku, a już pod koniec wspomnianego wieku przechodzi on w ręce rodziny von Arnim. W pierwszych latach XX wieku, Pałac zmieniał kilkukrotnie właścicieli, aż do 1907 r. kiedy zostaje zakupiony przez Hartwiga i Masche von Bredow. Lata przedwojenne to czasy rozkwitu posiadłości, które przerywa śmierć Hartwiga von Bredow, a następnie kryzys światowy na początku lat 30-tych. Pod koniec II wojny światowej, Pałac zostaje zajęty przez wojska sowieckie, które rozkradają jego najcenniejsze wyposażenie.

Po wojnie, majątek ziemski przekształcono w Gospodarstwo Rolne Siemczyno, a następnie w Spółdzielnię produkcyjną "Kłos". Dzięki staraniom Henryka Leszczyńskiego, siemczyńskiego nauczyciela, w 1950 roku do Pałacu przeniesiono szkołę podstawową co opóźniło jego degradację.

W roku 1960 Pałac wpisano do rejestru zabytków, a 20 lat później do tegoż rejestru wpisano także i przypałacowy park.

Nie zapobiegło to jednak dalszej dewastacji Pałacu, tym bardziej, że od 1986 do 1990 r. pozostawał on bez właściciela. W latach 90-tych XX wieku, Pałac przeszedł ponownie w prywatne ręce. Niestety nowi właściciele nie przeprowadzili żadnych prac remontowych i posiadłość dalej ulegała niszczeniu. Na szczęście w 1999 r. Pałac , a w 2002 r. pozostałe zabudowania folwarczne zostają zakupione przez braci Andziaków. Od tego momentu następuje odbudowa i próba ratowanie zniszczonego Pałacu i zabudowań folwarcznych.

W 2005 roku, dzięki inicjatywie nowych właścicieli, powołane zostaje Henrykowskie Stowarzyszenie w Siemczynie, któremu właściciele przekazują w użytkowanie pałac i park.

W 2009 roku odrestaurowano całą część folwarczną, która obecnie stanowi obiekt hotelowy. Pałac tymczasem cały czas przechodzi renowację, a w jego klimatycznych pomieszczeniach utworzono muzeum.

Pałac w Siemczynie obecnie

W odnowionych zabudowaniach folwarcznych z powodzeniem funkcjonuje hotel. Na terenie obiektu odbywają się różnego rodzaju wydarzenia i uroczystości. Pałac, zwłaszcza dach i niektóre pomieszczenia, nadal są odrestaurowywane, a część środków na odbudowę pochodzi z dotacji unijnych.

Najważniejszą uroczystością w Siemczynie, która ma miejsce każdego roku, zazwyczaj na przełomie czerwca/lipca, są Dni Henrykowskie. W 2023 r. odbyły się one po raz XX. Jest to wielkie wydarzenie, mające na celu propagowanie historii i dziedzictwa narodowego związanego z Siemczynem, a towarzyszą mu różnego rodzaju prelekcje, spotkania z artystami, wystawcami, rękodzielnikami, a także występy muzyczne. Gwoździem programu są z kolei pokazy mody i strojów historycznych oraz rekonstrukcje historyczne. Dni Siemczyna co roku przyciągają tłumy widzów i stanowią kulturalną wizytówkę Pojezierza Drawskiego.

W Pałacu mają miejsce także inne wydarzenia kulturalne jak: Europejskie Dni Dziedzictwa, Spotkania Kulturalne, konferencje naukowe, koncerty plenerowe, inscenizacje z życia życia w okresie baroku i wiele innych. W Kuźni natomiast odbywają się zajęcia ceramiczne.

Będąc w okolicach Siemczyna, warto wstąpić na pyszną kawę i deser, obejrzeć zbiory Muzeum, zajrzeć do piwnicy i na poddasze Pałacu, by nie tylko zapoznać się z twórczością lokalnych artystów, ale zobaczyć również odtworzone (w piwnicy) barokowe pomieszczenia, a także zgromadzone "relikty" przeszłości na poddaszu, a kolekcję porcelany na parterze, podarowaną Muzeum w Siemczynie przez prywatnego kolekcjonera.