Skamieniałości sprzed 150 milionów lat w lesie koło Dziwnówka
W nadmorskim lesie rozciągającym się od wschodniej granicy Dziwnówka, przez Łukęcin aż do Pobierowa i dalej, napotkać można niewielką pod względem rozmiarów, ale o szczególnym znaczeniu naukowym i edukacyjnym, formację geologiczną zwaną Krą Jurajską. Tworzą ją wapienne fragmenty skalne, które wraz z zawartymi w nich mezozoicznymi morskimi stworzeniami zwane są również Porwakiem. Osady te, pochodzące z okresu Górnej Jury, czyli z mezozoiku, zatopione najpierw przez morze, a następnie w wyniku "cofania się"" lądolodu, zostały wyniesione na ląd.
Miejsce, w którym odnajdziemy stanowisko skałek jurajskich, jest jednocześnie miejscem, w którym jeszcze przed wojną wydobywano wapienie i gdzie istniała osada zwana "Kalkberg" (Wapienna Góra"). Niestety, w wyniku działań wojennych, została całkowicie zniszczona, a jedynymi pozostałościami po niej, jest właśnie wyrobisko z formacją skalną.
Bystre oko dostrzec może nie tylko odciśnięte w skamienielinie muszle ślimaków, ale również mezozoiczne małże, ślimaki, liliowce czy amonity.
W województwie zachodniopomorskim są tylko trzy miejsca, w których znajdziemy fragmenty osadów ery mezozoicznej, dostępne dla szerokiej publiczności, czyli w Czarnogłowach i Kłębach koło Golczewa, no i właśnie w Dziwnówku. Jest więc to niezwykle cenne stanowisko dokumentacyjne, objęte w 2010 roku ochroną prawną.
Aby dotrzeć do fragmentu skalnego "Kry jurajskiej", należy po pokonaniu szlabanu(!) od strony Dziwnówka, kierować się szerokim, leśnym traktem, cały czas prosto aż dotrzemy do miejsca z drewnianym stołem i ławeczkami, a nawet stojakiem na rowery. Naprzeciwko umieszczono tablicę informacyjną na temat Porwaku ('Kry jurajskiej") oraz "drogowskaz" wskazujący do niego drogę. Od drogowskazu, po przejściu około 30 m, po lewej stronie dojdziemy do dawnego wyrobiska. Aby zobaczyć fragmenty skalne, należy zejść na dół i pośród mchu i paproci ujrzymy interesującą nas formację geologiczną, nad którą wznosi się znacznie młodsze drzewo:-). Oczywiście nie należy nastawiać się na imponujące rozmiarem skały przywodzące na myśl tereny górskie. To raczej, jak wcześniej wspomniane, niewielki fragment skamieniałości i należy potraktować to jako ciekawostkę, i w szczególności dzieci zachęcić do zabawy w "małego detektywa", który odszukuje ślady życia minionych epok geologicznych.
 |
 |
 |
 |
 |
|---|
